Alle leden van Kunstcafé Rivierenland werd gevraagd om iets te vertellen over hun kunstenaarschap, hun ontwikkeling, en waar ze nu staan. Ik deed het ook, het geeft een mooi inkijkje, dat ik nu ook hier deel.

Hoe en wanneer is de kunstenaar in jou ontstaan….en waar sta je nu?

In 2003 zat ik met een burn-out thuis en begon wat te spelen met een stukje gasbeton. Het werd een beeldje, niet onaardig, er volgde nog een serie. Toen probeerde ik speksteen en toen dat op was hout. Het ultieme materiaal voor mij. Jarenlang tenminste. Inmiddels maak ik naast sculpturen installaties, van groot tot klein, buiten en binnen, en vind ik dat nog uitdagender. Niet per se een bepaald materiaal, maar een werk scheppen dat past bij een locatie, met laten inspireren door het materiaal en door de omgeving. Zo maak ik grote installaties met draden, ook in het buitenland, of hele kleine in een stolp. En af en toe hak ik, heel rustgevend, nog een houtsculptuur.

Wanneer ben je in jouw herinnering voor het eerst in aanraking gekomen met kunst?

Ik had nooit iets met kunst, bezocht nooit exposities of musea, zelfs niet toen ik al begon met beeldhouwen. Tot ik op vakantie in Friesland was en belandde in Oldeberkoop, bij de expositie Open Stal. Deels buiten, dus geen drempel. Ik vond het mooi, interessant, was verrast. Sindsdien heb ik cursussen gevolgd, vooral praktisch, maar ook wel iets over kunstgeschiedenis geleerd, zie ik meer kunst en krijg ik er meer kijk op. Maar als ik kan kiezen tussen een wandeling in de natuur of een bezoek aan een expositie, beland ik toch meestal in de natuur.

Wie of wat heeft jou aangezet iets met jouw talent te gaan doen?

Ik geloof toch vooral ik zelf. Ik had iets gevonden wat me energie gaf, in plaats van dat het met energie kostte, daar wilde ik mee door. Ik maakte mooie dingen en vond dat ik er iets mee moest doen, had een eerste expositie en kreeg enthousiaste reacties, verkocht. Van het één kwam het ander, en tegenwoordig ben ik én breed bezig, én weet ik steeds beter expositieplekken te vinden of evenementen waar ik op locatie kunst kan maken.

Waar ben je nu mee bezig? Waar loop je in deze coronatijd tegen aan, of zie je juist de voordelen van de beperkingen in deze tijd?

Ik had wat mooie plannen staan voor dit jaar, waarvan verschillende niet doorgingen. Eerst brak ik mijn schuur af en bouwde een nieuwe. Voor dat ik daarmee klaar was had ik ineens inspiratie om iets met spiegels te doen, voor een expositie bij Galerie Sille in Oudewater. In dat kader maakte ik ook heel kleine installaties met boompjes, iets wat ik al langer wilde maar steeds niet deed. Een prachtige ontwikkeling waar ik heel blij van word. En ik maakte ineens Lock Down Art, figuren opgesloten achter glas, in stolpen of weckflessen. En laatst liet ik weer een paar ontsnappen. Heel tijdelijke kunst hoopte ik. Het mag net zo zijn. De werken staan nu bij een galerie in Bennekom, heel toepasselijk, in lock down. Mijn schuur is bijna af.

Ik heb alle rust om plannen te maken voor mooie evenementen in 2021. Vooral heel uitdagende solo-expositie in een serie silo’s bij CHV Noordkade in Veghel, en een Artist in Residency in Denemarken. Ik vermaak me wel.